If Clause also known as If Sentence

      If clause, If-sentence, หรือ Conditional sentence คือ ประโยคเงื่อนไข หรือ ประโยคสมมุติ, ซึ่งเป็นประโยคที่แสดงเงื่อนไขว่า “ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้น, จะมีผลอีกอย่างตามมา. ประโยคที่แสดงเงื่อนไขคือประโยคที่มี If (อิฟ ไม่ใช่ อีฟ) อยู่หน้า หรือ กลางประโยค.

            ประโยคเงื่อนไขแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ If-clause (ส่วนที่เป็นเหตุ) และ Principal clause (ส่วนที่เป็นผล). ถ้า If อยู่หน้าประโยค, ต้องมี comma คั่นประโยค, แต่ถ้าวาง If ไว้กลางประโยค, ไม่ต้องมี comma. เช่น
1. If I were you, I would call him หรือ I would call him if I were you.
2. If he comes, I will leave หรือ I will leave if he comes.

            ประโยคเงื่อนไข หรือ ประโยคสมมุติ มี 4 ส่วนดังนี้:

1. เงื่อนไขที่เป็นจริงแน่ และ เป็นจริงเสมอ หรือ Factual proposition คือ สิ่งที่เป็นจริง และ เกิดขึ้นได้. ถ้าเหตุนั้นเกิดขึ้นจริง, ผลลัพธ์ย่อมเป็นเช่นนั้นเสมอ เช่น ถ้าฝนตก, นกไม่บิน; ถ้าไม่มีอากาศ, ทุกสิ่งจะตาย หรือ สิ่งที่เกิดขึ้นแน่ เช่น ถ้าคุณมาสาย, คุณจะถูกไล่ออกแน่นอน; ถ้าคุณต่อยเขา, เขาจะต่อยคุณกลับแน่นอน.
   
   รูปกริยาที่ใช้: If + Present, ประโยค Present.
   ตัวอย่าง:
   1. If it rains, birds don’t fly หรือ Birds don’t fly if it rains.
   
   2. If there is no air, everything perishes หรือ Everything perishes if there is no air.
   
   3. If you show up late, you are fired หรือ You are fired if you show up late. เป็นจริงแน่นอน
   
     อย่างไรก็ตาม, สามารถใช้รูปกริยา Future หรือ Will แทน กริยา present ในประโยค เพื่อต้องการสื่อถึง ความไม่หนักแน่น, และมีความหมายเช่นเดิม แต่ลดความหนักแน่นลง, ซึ่งคือ เงื่อนไขอนาคต ที่จะเกิดขึ้น.
   
   1.1 รูปกริยาที่ใช้: If+ Present, + Future.
   ตัวอย่าง:
   1. If you show up late, you will get fired: ธรรมดา ไม่หนักแน่น, แต่อาจถูกไล่ออก.
   = If you show up late, you get fired: หนักแน่น ถูกไล่ออกแน่นอน
   
   2. If you punch him, he will punch you back: ธรรมดา ไม่หนักแน่น, แต่อาจถูกต่อยกลับ
   = If you punch him, he punches you back: หนักแน่น ถูกต่อยกลับแน่
   
   3. If he proposes her, she will marry him: ธรรมดา ไม่หนักแน่น, แต่อาจแต่ง
   = If he proposes her, she marries him: หนักแน่น ขอแต่งงาน ผู้หญิงแต่งด้วยแน่
   
   ถ้าเราต้องการเน้นให้หนักแน่นว่าจะเกิดขึ้นจริง, เราสามารถทำให้ประโยค If+ Present, +Future มีความหนักแน่นมากขึ้น โดยใช้รุปกริยานี้:
   
   If+ is to หรือ are to + verb 1 กริยาช่อง 1 + Future.
   ตัวอย่าง:
   1. If he comes to day, he will get a job. มั่นใจ
   = If he is to come today, he will get a job. เน้นความมั่นใจ
   
   2. If you eat too much, you will get fat. มั่นใจ
   = If you are to eat too much, you will get fat. เน้นความมั่นใจ

2. เงื่อนไขที่เป็นไปไม่ได้ หรือ Impossible proposition คือ สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือ สิ่งที่สมมุติ หรือ จิตนาการขึ้น เช่น: ถ้าฉันเป็นนก, ฉันจะบินไปหาเธอ; ถ้าฉันเป็นเธอ, ฉันจะรักเขา
   
   รูปกริยาที่ใช้: If+ Past, would/could/should + verb 1 หรือ กริยาช่อง 1.
   ตัวอย่าง:
   1. If I were a bird, I would fly to you: สำหรับการพูดนั้นจะใช้ was แทน were กับทุกประธานได้
   
   2. If I were you, I would love him.ใช้ was แทน were ถ้างานเขียนต้องใช้ were เสมอกับทุกประธาน
   
   3. If he won a lottery, he would buy me a mansion. โอกาสถูกมีน้อยหรือเป็นไปไม่ได้เลย
   
   4. If she were alive, she would cook for us. ทำอาหารให้ไม่ได้แน่ เพราะตายไปแล้ว
   
   5. I could fly if I were Superman. คงเป็นไปไม่ได้
   
   6. I would die if you stopped loving me. ถ้าเลิกรัก, จะตาย คงเป็นไปไม่ได้
   
   
3. เงื่อนไขที่อาจเป็นจริง หรือ อาจไม่จริงก็ได้ หรือ Possible proposition คือ ถ้าเหตุการณ์เกิดขึ้นจริง, ผลลัพธ์อาจจริง หรือ อาจไม่เกิดขึ้นจริง เช่น ถ้าคุณอ่านหนังสือเยอะ, คุณจะสอบผ่าน, ซึ่งอาจจะสอบตกก็ได้ และ ไม่อ่านเยอะ อาจจะสอบผ่านได้. ผลลัพธ์สามารถเกิดขึ้นได้ทั้ง 2 กรณี.
   
   รูปกริยาที่ใช้:
   (1) If + Present, will + กริยาช่อง 1. เมื่อผู้พูดมั่นใจและเชื่อว่าจะเป็นจริง. เหมือนเงื่อนไขที่ 1.1
   (2) If + Past, would/could/should + กริยาช่อง 1. เมื่อผู้พูดไม่แน่ใจว่าจะเกิดขึ้น. โครงสร้างประโยคเหมือนข้อ 2 เงื่อนไขที่เป็นไปไม่ได้, แต่เงื่อนไขนี้เป็นไปได้ทั้งสอง ไม่ได้เพ้อฝัน, สมมุติ, หรือ จินตนาการ, ซึ่งผู้พูดคิดว่าเป็นไปได้ หรือ ไม่ได้.
   
               แม้รูปแบบข้อ 2 จะเป็นรูปแบบ อดีต, แต่มีความหมายเป็นกาลปัจจุบันและอนาคต ไม่ได้มีความหมายเป็นอดีต.
   
   1. If you study hard, you will pass the examination. มั่นใจว่าจะผ่าน, ซึ่งอาจตกก็ได้. เหมือนเงื่อนไขที่ 1.1
   = If you studied hard, you would pass the examination. ผู้พูดไม่แน่ใจว่าจะผ่านหรือตก
   
   2. If he asks her, she will help. มั่นใจว่าจะช่วย, ซึ่งอาจไม่ช่วยก็ได้
   = If he asked her, she would help. ไม่มั่นใจมากนักว่าจะช่วยหรือไม่ช่วย
   
   อย่างไรก็ตาม, เรายังใช้โครงสร้างประโยคเงื่อนไข (2) If + Past, would/could/should + กริยาช่อง 1 เพื่อเป็นการเสนอความเห็น, ข้อแนะนำ, หรือ แสดงความคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น:
   
   1. If he came tomorrow, we could borrow his car. ออกความเห็นให้ยืมรถถ้าเขามาพรุ่งนี้
   
   2. If we invited Jim, Jim would bring Angie. คิดว่า จิม จะพา แอ๊นจิ่ มาด้วยถ้าชวนเขา
   
   3. If I came home next week, we could go hiking. ถ้ามาได้สัปดาห์หน้า เราไปปีนเขากัน เป็นข้อแนะนำ
   
   (2) If + Past, would + กริยาช่อง 1 ยังใช้เพื่อบอกว่าจะไม่เกิดขึ้นขณะนี้ หรือ อนาคต:
   
   1. He could get a new job if he really tried ความจริงคือ He cannot get a job because he has not tried.
   
   2. We would go by plane if it wasn’t so expensive ความจริงคือ We won’t go by plane because it is too expensive.
   
   
4. เงื่อนไขที่ตรงข้ามกับความจริง หรือ Fact contrary proposition คือ เหตุการณ์เกิดขึ้นแล้วในอดีต, แต่ผู้พูดนำมาสมมุติให้ตรงข้ามความจริง. เป็นเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว, และเปลี่ยนแปลงไม่ได้.
   
   รูปกริยาที่ใช้: If + Past Perfect (had + verb 3), would/should/could have + verb 3 กริยาช่อง 3.
   
   1. If I had known, I would have come. ถ้าฉันรู้, ฉันคงไป, แต่ความจริงคือไม่รู้ จึงไม่ได้ไป.
   
   2. I could have punched him if I had been there. ฉันคงต่อยเขาถ้าฉันอยู่ที่นั้น, แต่จริงแล้วไม่อยู่
   
   3. I would have told you if you had asked me. ฉันคงบอกเธอถ้าเธอถาม, ความจริงไม่ได้บอก
   
   4. If they had warned him, he would not have been killed. ถ้าพวกเขาเตือนเขา, เขาคงไม่ถูกฆ่า.
   
   5. You could have stayed with us if you had come to Bangkok.
   

ย้อนกลับ